Opinie

Het einde van de winter en het begin van de lente betekenen veel dingen. Een ervan is dat de jaarlijkse ‘ECB and Its Watchers’-conferentie in Frankfurt plaatsvindt. Uit alle windstreken strijken economen, analisten en academici neer in de monetaire hoofdstad van Europa om met elkaar en vele ECB-bestuurders over ECB-beleid te praten.

‘Het totale Nederlandse effectenbezit kwam in 2024 uit op bijna 3.500 miljard euro.’ Het zijn van die berichten, in dit geval van de DNB, die door de meeste beleggers over het hoofd worden gezien, laat staan worden gelezen. Maar achter dat enorme cijfer gaat een wereld schuil die nog maar eens laat zien hoe de traditionele beleggingsindustrie zit vastgeroest in een achterhaald adagium.

Het schouwspel dat het geopolitieke circus de laatste weken heeft opgevoerd, kent in de wereldgeschiedenis geen precedent en is best niet voor herhaling vatbaar. Indien u intussen van de opeenvolgende reeks van plotwendingen alleen maar zeeziek werd, dan mag u van geluk spreken.

Het trainingslandschap van kunstmatige intelligentie heeft een onverwachte wending genomen die klassieke economische principes op de proef stelt. Meer data leidt tot betere prestaties, zonder verzadiging.

We zullen nooit weten of er een speciale, ironische boodschap in zat. Waarschijnlijk niet. Maar ik spitste wel mijn oren toen Fed-baas Powell tijdens de persconferentie na de laatste beleidsvergadering zei dat de inflatie, die wellicht door de invoerheffingen van Trump wordt veroorzaakt, ‘transitory’, dus tijdelijk of voorbijgaand zal zijn.

De publicatie van het zogenaamde ‘Omnibus-pakket’ door de Europese Commissie op 26 februari heeft inmiddels veel stof doen opwaaien.

Sinds het begin van dit jaar is de koperprijs met dik 20 procent gestegen. En dus vertelt Dr. Copper (Dokter Koper) ons luid en duidelijk dat er geen recessie komt. Toch?

Beleggingsexpert Jan Longeval spiegelt na een eerste deel twee weken geleden, de oorlog in Oekraïne met de onder beleggers uiterst herkenbare behavioral finance-perspectieven. ‘Mensen hebben de neiging om problemen te negeren die constant aandacht vereisen.’

Donald Trump beschouwt de ontwikkeling van de Amerikaanse aandelenmarkt als zijn realtime rapportcijfer.

Ik kijk er met stijgende verbazing naar: het plotselinge optimisme over de Europese economie. Het sleutelwoord is schuld. De Duitsers geven hun nationale oppositie tegen meer schuld op. Tegelijkertijd besluit de EU dat we onze begrotingsregels moeten oprekken ten behoeve van de herbewapening en dat we opnieuw gemeenschappelijke schuld moeten aangaan.