Leerpunten uit het verleden van vraag en aanbodschokken

Een recent seminarie van het Hoover Instituut trok mijn aandacht: over het verschil tussen vraag- en aanbodschokken. Men onderzocht wat er gebeurt wanneer de globalisatie in één of andere richting evolueert, zoals na WO I of na de jaren zeventig. Enkele belangrijke lessen vallen alvast te trekken.

Een reëel tekort

Sommige periodieke rapporten en studies zijn informatiever en leuker dan andere. Laat voor mij de plichtmatige en nietszeggende vooruitzichten op het volgende kalenderjaar maar zitten. Ik bekijk liever wat beleggers écht doen, in plaats van het bekende rondje langs de velden in december, waarvan de inhoud deels al is verouderd nog vóór het nieuwe jaar begonnen is.

Hoeveel willen wij nog in Amerika investeren?

Tegenwoordig kijk ik met een zekere angst naar het nieuws: tot welk naar en bizar nieuws moeten wij ons nu weer verhouden? Naast vreselijke oorlogen, zijn de wereld en spelregels voor beleggers fundamenteel aan het veranderen. Kennelijk is het nu normaal dat de president van de grootste Westerse macht herhaaldelijk absurde ideeën presenteert en daar ook op handelt. Het idee van het inlijven van geallieerde staten – Groenland, Canada – was tot een half jaar geleden ondenkbaar.

Toen waren er nog negen

Moody’s heeft, als laatste kredietbeoordelaar in de rij, de Verenigde Staten gestript van zijn triple-A-status. Oud nieuws dus? Dat zou ik niet willen zeggen, gezien de timing van het besluit. Hoewel er aan de voorkant wellicht niet meteen heel veel gebeurt, draaien beleidsbepalers, centrale banken en politici achter de schermen overuren.

‘Fractional trading: kleine beleggers, grote impact’

Sinds de introductie van fractional trading eind 2019, bieden grote brokers zoals Robinhood, Fidelity en Interactive Brokers beleggers de mogelijkheid om met minimale bedragen te investeren in aandelen zoals Tesla en Berkshire Hathaway A, die eerder ontoegankelijk waren voor retailbeleggers met beperkte middelen.

AAA tango

Afgelopen vrijdag vond het dan eindelijk plaats: Moody’s, het laatste kredietbeoordelingsbureau dat nog een beetje vertrouwen had in Uncle Sam, heeft de Verenigde Staten gedegradeerd van AAA naar Aa1. Amerika staat nu officieel in het rijtje van ‘bijna-maar-net-niet-perfecte’ landen. Een beetje zoals een middelbare scholier die van een 10 naar een 9,5 gaat – nog steeds uitstekend, maar mama en papa zijn toch teleurgesteld.

Alle hoop is gevestigd op Scott Bessent

De belangrijkste communicatie na de Amerikaans-Chinese besprekingen in Genève kwam van de Amerikaanse minister van Financiën, Scott Bessent. Hij zei dat importheffingen van 125 procent, respectievelijk 145 procent, elke handel in de weg staan en dat dat niet de bedoeling is. Daarmee floot hij feitelijk Trump terug en Trump accepteerde dat, waardoor er weer enige rationaliteit terug is in de discussies.