Opinie

We kennen allemaal dat gevoel van opluchting als we uiteindelijk een knoop doorhakken. Misschien was het een moeilijke beslissing, de verschillende mogelijkheden hadden allemaal hun voors en tegens. Je probeert al een tijd de argumenten tegen elkaar af te wegen, je hikt tegen de beslissing aan en dan, vooruit, wordt de keuze gemaakt. Dat lucht op.

Europese beleidsmakers, economen en politici hebben een reality check nodig. Een openbaring waardoor ze weer met beide voeten op de grond komen te staan, wat ze vervolgens dwingt om eindelijk weer effectieve, objectieve en slimme beslissingen te nemen. Iets wat al jaren ontbreekt.

Sommige analisten spreken over het einde van de dollardominantie. Ze verwijzen vooral naar het internationaal geschonden vertrouwen bij de handelspartners en de hoge schulden van de VS. Een verzwakking is in het verschiet, schrijven ze.

De Amerikaanse dollar heeft de afgelopen maanden een spectaculaire val doorgemaakt. Beleggers spreken van een correctie, analisten van een keerpunt en pessimisten voorspellen zelfs het einde van de dollarhegemonie. Maar laten we even pas op de plaats maken. De dollar daalt weliswaar snel, maar van een ineenstorting is geen sprake.

Moody’s was de laatste van de drie kredietbeoordelaars om nu ook de Amerikaanse schuld af te waarderen. Alle argumenten waren al bekend en dus al geprijsd in de markt.

Economen bezitten de gave om ogenschijnlijk simpele veronderstellingen tot zogenaamde wetenschap te verheffen. En dat terwijl economie helemaal geen wetenschap is. Desondanks worden over één abstract rentegetalletje boeken volgeschreven.

In het hart van financieel onderzoek ligt een ogenschijnlijk eenvoudige vraag: hoe hoog is het risico-rendement van aandelen en bedrijfsobligaties? Nieuw onderzoek op basis van de Belgische beurs tussen 1850 en 1913 laat zien dat het antwoord fundamenteel verandert wanneer men rekening houdt met illiquiditeit.

Het kabinet presenteert het nieuwe box 3-stelsel als dé oplossing voor alle problemen rondom vermogensbelasting. Maar wie de plannen goed bekijkt, ziet een systeem dat op fundamentele punten tekortschiet. Hier zijn de tien belangrijkste bezwaren die aantonen waarom dit nieuwe stelsel gedoemd is te mislukken.

Sinds de Grote Financiële Crisis is elke daling van de beurs een koopkans gebleken. Met dank aan de Fed-put en aan een horde nieuwe beleggers die het woord risico in “risicopremie” lijken te zijn vergeten. Mister Market zal hen vroeg of laat tot andere inzichten brengen.

Aan de inflatie-tsunami van een paar jaar geleden zijn mij vooral drie zaken opgevallen: hoe weinig begrip economen hebben van inflatie, dat inflatie per saldo toch minder hardnekkig is gebleken dan in de jaren zeventig en dat mensen een pesthekel hebben aan inflatie.