Amerikaanse aandelen of Europese, dat is de kwestie
Ik heb een hekel aan mensen die lang iets beweren en als ze eindelijk gelijk krijgen fijntjes opmerken dat ze het altijd al gezegd hadden. Stelletje wijsneuzen! Maar nu kan ik die verleiding zelf niet weerstaan.
Zelf kiezen werkt overmoed in de hand
Veel institutionele beleggers vertrouwen op marktindicatoren zoals beta om het systematisch risico van hun portefeuilles te beheren. Beta geeft immers weer in hoeverre een portefeuille meebeweegt met de markt. Maar hoe goed begrijpen beleggers deze relatie eigenlijk? Nieuw experimenteel onderzoek toont aan: niet zo goed als we denken.
Déjà vu: van internetrevolutie naar AI-revolutie
De teleurstellende Amerikaanse arbeidsmarktcijfers van vorige week doen meer dan alleen de discussie over renteverlagingen aanwakkeren. Ze brengen een scenario in beeld dat sterk doet denken aan 1998 – het jaar waarin renteverlagingen door de Federal Reserve de dotcom-rally ontketenden. In het huidige ‘Uber-Goldilocks’-scenario zouden de effecten van AI zelfs groter kunnen zijn dan de technologische opleving van toen.
De aanbodkant is veel belangrijker dan de vraagkant
De handelsovereenkomst met de VS is voor de EU niet haar ‘finest hour’. Zijn er dan geen EU-successen te melden? Toch wel. Neem Griekenland. In 2010 min of meer failliet, maar zie ze nu eens. Het land hoort de laatste paar jaar tot de sterkste groeiers in de EU, de werkloosheid is fors gedaald en de rating agencies hebben Griekse schuld eerder dit jaar voorzien van het plakkertje ‘investment grade’. Griekse schuld is weer ‘beleggingswaardig’.
Triomferen de optimisten?
De laatste maanden was het interessant op de beurzen. Ondanks politieke en geopolitieke chaos en vele waarschuwingen, zijn aandelen hersteld na de scherpe correctie in het voorjaar. Commentatoren verwonderen zich over de veerkracht van de beurs en vragen zich af hoe lang het nog goed gaat.
De volgende katalysator
Nu een aantal grote handelsdeals, hoe scheef en vaag ook, zijn aangekondigd, wordt het voor markten zoeken naar de volgende katalysator om de bullmarkt in leven te houden. Een belangrijke kandidaat bevindt zich in tijdelijke kantoorruimte in Washington.
Trumps meesterzet
De handelsoorlog is voorbij. Met de deal tussen de VS en Europa zondag, en de grotere kans op een doorbraak met China in augustus, is er sprake van een definitieve wending na de onzekerheid over de importheffingen in de eerste maanden van dit jaar. Voor financiële markten is het wegvallen van onzekerheid altijd goed nieuws. Opnieuw een overwinning voor Donald Trump die bewijst dat zijn tactiek van hoog inzetten werkt.
Evaluaties en tegenspraak zijn vaak ongewenst
Vorige week gaf Scott Bessent, de Amerikaanse minister van Financiën, een opmerkelijk interview aan CNBC. Hij zei dat het een goed idee zou zijn om een onderzoek te doen naar hoe succesvol de Fed is. Dat ligt natuurlijk uiterst gevoelig omdat Trump zeer ontevreden is over het rentebeleid van de Fed.
ECB baalt van sterke euro en toont weer haar inconsistentie
Het was juni 2008 toen ik naar New York vloog om voor de eerste keer te praten met Paul Volcker. Die trip was ook memorabel omdat EUR/USD net die week een all time high van bijna 1,60 aantikte.
Feest
Terwijl menig econoom de zoveelste recessie voorspelde en legio ‘marktexperts’ het einde van de rally aankondigden, vieren de aandelenmarkten de zomer met nieuwe records. Ik vraag me af hoe ze hun volgende misser nu weer uitleggen.