Opinie

De publicatie van het zogenaamde ‘Omnibus-pakket’ door de Europese Commissie op 26 februari heeft inmiddels veel stof doen opwaaien.

Sinds het begin van dit jaar is de koperprijs met dik 20 procent gestegen. En dus vertelt Dr. Copper (Dokter Koper) ons luid en duidelijk dat er geen recessie komt. Toch?

Beleggingsexpert Jan Longeval spiegelt na een eerste deel twee weken geleden, de oorlog in Oekraïne met de onder beleggers uiterst herkenbare behavioral finance-perspectieven. ‘Mensen hebben de neiging om problemen te negeren die constant aandacht vereisen.’

Donald Trump beschouwt de ontwikkeling van de Amerikaanse aandelenmarkt als zijn realtime rapportcijfer.

Ik kijk er met stijgende verbazing naar: het plotselinge optimisme over de Europese economie. Het sleutelwoord is schuld. De Duitsers geven hun nationale oppositie tegen meer schuld op. Tegelijkertijd besluit de EU dat we onze begrotingsregels moeten oprekken ten behoeve van de herbewapening en dat we opnieuw gemeenschappelijke schuld moeten aangaan.

Wie gewend is om niet verder te kijken dan de waan van de dag, kan zich gemakkelijk verrast voelen door de omvang van de opgaven van de komende decennia.

In de voorbije weken lijkt een ouderwetse ‘self-fulfilling prophecy’ in de maak. Om er ook zeker van te zijn dat de Republikeinen over twee en vier jaar aan de macht blijven, is het zaak voor Trump om de economie en markten nu een knauw te geven.

Voor institutionele beleggers is het voorspellen van aandelenrendementen een van de heilige graals binnen de financiële sector. Traditionele waarderingsratio’s zoals de koers-winstverhouding (P/E) en de koers-dividendverhouding (P/D) lijken theoretisch nuttig, maar hun voorspellende kracht blijft in de praktijk teleurstellend.

Op 10 maart 2000 piekte de Nasdaq op 5048,6 punten – een moment dat niemand toen als zodanig herkende, maar achteraf het begin markeerde van een vrije val die 77 procent van de beurswaarde zou wegvagen. Nu, 25 jaar later, dringen zich onvermijdelijk parallellen op tussen de dotcom-hype en de huidige AI-revolutie. Maar zijn deze vergelijkingen terecht?

In 1774 schreef Goethe ‘Die Leiden des jungen Werther‘. Het is een tragisch boek waarin de jonge hoofdpersoon zich uiteindelijk van het leven berooft vanwege de onbereikbaarheid van zijn grote liefde. Zinloze passie, als je het mij vraagt.