Opinie

Het is geen gemakkelijk jaar voor Europa. De oorlog op het Europese continent kost ons miljarden en schrikt buitenlandse investeerders af. De reputatie van Amsterdam – dat 750 jaar bestaat – staat in het buitenland onder druk door de eerste pogrom sinds de Tweede Wereldoorlog. Frankrijk staat financieel met de rug tegen de muur en lijkt geen andere uitweg te hebben dan afscheid te nemen van euro.

Het waren stevige discussies die ik rond de komst van de euro met mijn toenmalige collega Wouter W. had. Hij was een fervent tegenstander van de euro, ik een gematigd voorstander.

Het stof na de Amerikaanse presidentsverkiezingen lijkt al te gaan liggen en leidt tot een afkoeling op de financiële markten, na de bescheiden beursrally waarmee de rechtse overwinning werd begroet. Hiermee lieten beleggers hun (voorlopige) voorkeur blijken voor de legendarische wispelturigheid van Donald Trump boven de onzekerheid van de economische politiek van Harris.

Als gevolg van de Europese duurzaamheidsregelgeving moeten financiële marktpartijen naast financiële risico’s ook duurzaamheidsrisico’s integreren in hun interne bedrijfsvoering.

Fed-voorzitter Powell heeft er geen geheim van gemaakt: hij en zijn collega’s willen de rente terugbrengen naar de magische, maar niet vast te stellen, neutral rate. En om dat verhaal kracht bij te zetten, vulden de FOMC-leden hun prognoses in met flink wat verwachte renteverlagingen. Maar de vraag dringt zich inmiddels op of de inflatie dit eigenlijk wel toelaat.

Veel centrale banken zijn begonnen met het verlagen van de beleidsrente. Het doel is om een economische afzwakking of zelfs een recessie tegen te gaan. Op het moment dat zowel de korte als de lange rente structureel beneden de nominale groeivoet ligt van de economie, wordt er gesproken van reflatie.

Volgens het VVD-verkiezingsprogramma van vorig jaar heeft Nederland te maken met “… een unieke optelsom van schaarsten”. Ik heb niet de indruk dat met deze notie veel is gedaan bij het schrijven van het Hoofdlijnenakkoord van de huidige regeringscoalitie, maar daarmee is de uitspraak niet minder waar.

Sinds bekend is dat Donald Trump weer president van Amerika wordt, is bitcoin niet van je beeldscherm weg te slaan. Uiteraard vanwege de recordprijzen die erop te zien zijn, maar vooral omdat de acceptatie van bitcoin als beleggingscategorie en alternatieve vorm van “waarde” in een stroomversnelling lijkt te komen.

De overwinning van Trump is goed nieuws voor cryptovaluta. Tijdens de verkiezingen was crypto een belangrijk thema. Het draait allemaal om voorzitter Gary Gensler van de Securities and Exchange Commission.

Toen Donald Trump de verkiezingen in 2016 won, was dat een verrassing, inclusief voor hemzelf. Hij was daardoor slecht, of beter gezegd, totaal niet voorbereid. Aanvankelijk was zijn presidentschap dan ook een totale chaos. Dat zal dit keer anders zijn. Ga er maar vanuit dat Trump II een vliegende start zal maken. We kunnen onze borst nat maken.